Υποσχέσεις, υποσχέσεις, υποσχέσεις...
Μπορεί ο Ολυμπιακός να έχασε από τον Παναθηναϊκό στον αγώνα της πρεμιέρας του πρωταθλήματος στο ΣΕΦ εμφανίζοντας τάσεις "αυτοκτονίας" στο τέλος, το δείγμα όμως κάθε άλλο παρά απογοητευτικό ήταν από τους Πειραιώτες.
Περίμενα να δω την ομάδα πώς θα αντιδρούσε μετά το "στραπάτσο" από τους πράσινους και το έπραξε με τρόπο εκκωφαντικό. Όχι, δεν σκότωσε κάποιο... θηρίο ο Θρύλος νικώντας με 75-64 τη Μπασκόνια καθώς και οι Βάσκοι είχαν απουσίες και ήταν με σχήματα ανάγκης, όμως οι Πειραιώτες έβγαλαν πράγματα στο παρκέ.
Πρώτα απ' όλα έβγαλαν "αντίδραση". Με το κλίμα να μην είναι το καλύτερο δυνατό, με τους Βασίλη Σπανούλη και Μπράιαν Ρόμπερτς -τους δύο βασικότερους άξονες δημιουργίας- νοκ άουτ λόγω τραυματισμών, τον Κιμ Τιλί να μένει και αυτός στα "πιτς" με θλάση στο ζέσταμα (!!!) πριν το τζάμπολ, ο Ολυμπιακός κέρδισε ένα "κομβικό" ματς και το έκανε εύκολα.
Έπειτα, είδαμε ξανά τον Χόλις Τόμπσον να βγάζει πράγματα στο παρκέ, πράγματα που μας φέρνουν στο μυαλό τον παίκτη που "έχτισε" ένα πολύ καλό όνομα στο ΝΒΑ. Μπαίνει δυνατά στο πνεύμα του Θρύλου ο Αμερικανός και θα δώσει πολλά στον Ολυμπιακό. Δεν είναι μόνο οι πόντοι του, είναι και τα ριμπάουντ (7 συνολικά εκ των οποίων 5 επιθετικά), είναι η άμυνα, είναι και ο χαρακτήρας του. Είναι όλο το "πακέτο" που δείχνει ολοένα και περισσότερο πως θα είναι ιδιαίτερα θελκτικό.
Είδαμε τον Γιώργο Πρίντεζη να "χορεύει" τους αντιπάλους του και να κάνει τη διαφορά όντας ο ηγέτης των Πειραιωτών και βγήκε μπροστά όταν και όποτε έπρεπε. Ακόμα και το κάρφωμα στη μούρη του Ντιόπ με μίσος και πάθος αστείρευτο, δείχνει πόσο πολύ ήθελε να οδηγήσει τον Ολυμπιακό στη νίκη μετά το ατυχές αποτέλεσμα με τον Παναθηναϊκό.
Κυρίως όμως, είδαμε τους Δημήτρη Αγραβάνη και Κώστα Παπανικολάου που με τον Παναθηναϊκό αμφότεροι βρέθηκαν στο επίκεντρο λόγω μη συμμετοχής ο πρώτος και λόγω του γνωστού περιστατικού ο δεύτερος, να κάνουν "μαγικά" πράγματα. Αμφότεροι ήταν κλειδιά-νίκης (13π. και 11π. αντίστοιχα) και έδειξαν ότι με θιγμένο "εγωισμό" μπορούν να δώσουν πολλά σε άμυνα και επίθεση.
Τι γεύση μας αφήνει αυτή η νίκη επί των Βάσκων; Γλυκιά, πολύ γλυκιά. Αυτό το ματς εμένα προσωπικά με γέμισε υποσχέσεις. Υποσχέσεις για τρομερά πράγματα όταν επιστρέψουν και οι Σπανούλης-Ρόμπερτς-Τιλί. Όπως έχω γράψει από τα φιλικά, αυτός ο Ολυμπιακός έχει τρομερό ταλέντο, έχει εμπειρία που θα την "εξαργυρώσει" στην διάρκεια της σεζόν και κυρίως έχει βάθος στο ρόστερ. Δεν μπορώ να θυμηθώ τα τελευταία χρόνια τόσο βάθος και λύσεις στα χέρια του προπονητή. Καλή Euroleague σεζόν να έχουμε με τελικό προορισμό το Βελιγράδι.
